ด ก ร ค ฤ ท ยาว นา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 34 / 34

เวลาน ๑ กับ เป็นเวลาที่ยาวนานมาก พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงอปมาไว้ว่า บรรดาอาเสเคิวัญกษีปฏเขาหิน กว้าง ยาว สูง อย่างละหนึ่งโยชน์ ( โโยชน์ เท่ากับ ๑๖ กิโลเมตร) ๑๐๐ ปี ครั้งหนึ่ง และทำเช่นนี้ทุก ๑๐๐ ปี จนข

๒๓. ทาสหปร่ม อตีรกุปฺโต ธารฑูโพ, / ต อติกามยโต, นิสุสกึิ้ ปาจิตติย. / ๒๒. โย ปน กิฏฺฒู อนุปฺจ- พนฺธเนน / ปุตเตน อณฺญํ นวํ ปฏติ จาเปปุย, นิสุสกึิ้ ปาจิตติย. / เตน กิฏฺฒน โส ปตฺโต กิฏฺฒิปริสาย นิสุสชิตพ

เนื้อหานี้อภิปรายเกี่ยวกับข้อกฎหมายและการกระทำที่เกี่ยวข้องกับทาสหปร่ม ซึ่งรวมถึงการปราทีทางจิตใจและผลกระทบต่างๆ ที่มีต่อทาสในสังคม โดยเฉพาะในบริบทของปัจจัยทางจิตใจที่ส่งผลกระทบต่อสถานะของพวกเขา ความส

๑๕. มหุลกมุปปน ภิกขุฆทุนา วิหารี การมานน / ยาว ทวารโกสาม อุกคลูจปนาย / อโลภสนูมิ- ปร่มมาย / ทวีติฉจุนสาส ปรียาย / อุปภาริต จิตเน อริภูจาตพผะ, / ตโต เจ อุตตรี อุปภารตี จิโต อริภูจเหยย, ปัจจิตตีย. / ๒๐.

บทความนี้กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมของภิกขุในพุทธศาสนา โดยมีการสำรวจเรื่องต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเข้าใจและการดำเนินชีวิตตามหลักธรรม การมีจิตที่ดีงาม และการมุ่งพัฒนาทางจิตใจให้สูงขึ้น ในการประยุกต์ใช้หลั

สะเทสะยิ, / สาปิ เต นฤฏิ; จร ปิร วินสุ สาติ. / โย ปน วิภู ชาน ตานาสิที / สมญุตุเทพี สอปลาเปยว วา อุปฏฐาปษยย วา สมญุณัยโยย วา / สห วาเสยะ กปุปปยุย, ปจิตตีย. สมปฏนอวฺโค สุตโม. / ๗๑.โย ปน วิภู วิภูหิ ส

เนื้อหานี้มีการสำรวจและวิเคราะห์เกี่ยวกับการพัฒนาสมญุตุเทพีในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างคำสอนและหลักการที่เกี่ยวข้อง รวมถึงการเสนอคำอธิบายทางปรัชญาที่เกี่ยวโยงกับพระธรรม มีการพัฒนาถึงความเข้าใจ

ในร่มผ้ากาสาวพัสตร์ อยู่ในธรรมวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อายุยังนั้นใหม่ในวัยบวชเลย ถืออุบัติใหม่ คนอายุ 80 ปีบวชวันนี้ ถ้าหากเจออายุ 20 ปี ก็อาจเมื่อวานก็ต้องรบคนอายุ 20 ปีที่ผ่านมา เพราะอายุเก่าในท

การบวชถือเป็นการปฏิบัติธรรมที่สำคัญ ไม่ว่าบุคคลใดจะมีอายุเท่าใด การบวชช่วยเสริมสร้างคุณค่าและบุญบารมีอย่างมหาศาล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพัฒนาทางศีลธรรม ซึ่งมีผลต่อโอกาสในการทำงานและการดำเนินชีวิตของเรา

ใบสำคัญที่พบในประเทศเมียนมา ซึ่งจารด้วยอักษรม Myanmar ซึ่งมีความกว้างกว่าแผ่นใบลานที่พบในประเทศไทย ความกว้างและความยาวเฉลี่ยอยู่ที่ 50 × 6 ซม. มี 8–11 บรรทัดต่อหน้า มี ५–१२๐ อักษรต่อบรรทัด คัมภีร์พระ

คัมภีร์พระไตรปิฎกใบลานที่พบในเมียนมามีความกว้างมากกว่าแผ่นใบลานในประเทศไทย โดยมีขนาดเฉลี่ย 50 × 6 ซม. มี 8–11 บรรทัดต่อหน้า โดยคำสอนดังกล่าวสืบทอดจากพระพุทธเจ้าผ่านสายจารีตต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นศรีลังกา ไ

เนื้อจากสมุดไทยมีรูปสลักชั้น ขนาดกว้าง ยาว ความหนา และวัสดุที่นำมาเขียนหลายหลาย บางครั้งจึงเรียกสมุดไทยตามประโยชน์ใช้สอย สมุดไทยที่เกี่ยวเนื่องกับคติความเชื่อทางพระพุทธ-ศาสนาและใชในพิธี ได้แก่ สมุดพระ

เนื้อหานี้กล่าวถึงสมุดไทยที่มีความหลากหลายทั้งในขนาดและวัสดุ ซึ่งใช้ในพิธีกรรมและคติความเชื่อทางพระพุทธศาสนา เช่น สมุดพระอธิษฐานและสมุดสวดพระมาลัย โดยนำเสนอวัตถุประสงค์ในการสร้างงานเขียนเพื่อสืบสานการ

การแพทย์ แต่ที่เรามุ่งนั่นพึงถึงก็คือ อายุโดย สิริรวมของมนุษย์ในยุคนัน ๆ ระยะเวลาของกับยาวนานเพียงใด? ระยะเวลาของกับยาวนานมาก เปรียบ เทียบว่า ถ้าอาถาขะขว้าง ๑ โยนส์ ยาว ๑ โยนส์ สูง ๑ โยนส์ เป็นรูปทรงล

บทความนี้สำรวจการแพทย์และอายุโดยรวมของมนุษย์ในแต่ละยุค เน้นที่ระยะเวลาของชีวิตและความสำคัญของการทำลายล้างในประวัติศาสตร์ เมื่อมีสิ่งมีชีวิตและมนุษย์เกิดขึ้น ตัวอย่างการเปรียบเทียบเวลาถูกนำเสนอ โดยใช้ร

พระธาตุพนมในยุคตั้งเดิมสร้างเป็นทรงเดียว (กระดูถ่วนหน้าจอก) ของพระสมัยมัณฑะเทพเจ้ากิลสร้างเป็นทรงป้อม ๆ เดี๋ยว ๆ โดยให้ดินส่วนเป็นรูปเต่าลีเสี้ยมแล้วเผาให้สูญขนาดกว้าง ยาว สูง อย่างละ ๒ วา จากนั้นได้ม

พระธาตุพนมในยุคเริ่มแรกมีลักษณะการสร้างเป็นทรงเดียว โดยใช้ดินและมีรูปทรงแหลมสูงขึ้นเรื่อยๆ ในยุคต่อๆ มา การสร้างพระธาตุพนมมีความสำคัญทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ นอกจากนี้ยังมีการบูรณะให้น่าเกรงขามมากข

๒๑ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก มหากลที่ ๓๓ เห็นอธิษฐานจิต ๑. วาฐุ อุปมา ด้วย เรือนลูกไฟไหม้ ข้าคังเผื่อตับ และหลุดน่ำลื่น ๒. วัสดุสาร อุปมา ด้วย เรือนลูกลมชัดไปในมหาสมุทร แม่น้ำคงกลาดไปในมหาสมุทร หญ้าไ

ในมหากลที่ ๓๓ นำเสนออุปมาอุปไมยต่างๆ เช่น เรือนที่ไฟไหม้, สายลมในมหาสมุทร และความทุกข์ที่ตกลงไปในเหว เพื่อให้เห็นถึงความจริงของชีวิตและการค้นหาสัจธรรม ตลอดจนการตระหนักรู้โดยการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์แล

อุมาอุปมาไม่จากพระไตรปิฎก ๓.๑๑ พระพุทธองค์ทรงยกตัวอย่างถึงปริมาณน้ำที่มีอยู่ในสระโบกขรเต็มเปี่ยม กว้าง ๕๐ โยชน์ ยาว ๕๐ โยชน์ ลึก ๕๐ โยชน์ว่ามีปริมาณหนึ่งร้อยวัดน้ำขึ้นมาด้วยปลายเท้าคา ปริมาณน้ำที่ดื่

พระพุทธองค์ใช้การเปรียบเทียบต่าง ๆ เพื่ออธิบายความทุกข์ของพระอริยสาวกที่ยังหลงเหลืออยู่ กับความทุกข์ที่ถูกกำจัดไปแล้ว โดยยกตัวอย่างน้ำในสระ ขนาดใหญ่ และแม่น้ำที่รวมกัน การพูดถึงความทุกข์ในรูปแบบต่าง ๆ